Vandaag is het wederom zover, een lockdown. Net als bij de vorige lockdowns zal ik ook deze lockdown weer dagelijks een gedicht schrijven. Het land dicht, dus ik dicht.
OPSTAAN
Als je in alle vroegte opstond
Terwijl het licht nog net zo afwezig was
Als de kwetterende vogels
De kou je wolkjes liet ademen
Die je nog niet kon zien
Dan was je wellicht op tijd
Op tijd om het opkomen mee te maken
Niet de goudgele gloed
Die we er normaal koppelen
Maar een ijzig blauwe kilte
Als een zucht raasde hij zelfs de zon voorbij
Daar stond ik dan te kijken
Naar de opkomst van de derde lockdown
Direct al wachtende
Op de lockdownsondergang
Volg de dagelijkse berichten via mijn socials